Pattex
Słowniczek A-Z

Rozpuszczalnik stosowany zazwyczaj jako środek czyszczący, ponieważ skutecznie usuwa tłuszcz, oleje i ślady po kleju.

Składnik łańcucha kwasów akrylowych, które są wykorzystywane w produkcji klejów akrylowych.

Bezbarwna, bezwonna substancja używana w farbach emulsyjnych, w klejach oraz do uszczelniania powierzchni chłonnych. Stosuje się ją często w klejach do drewna.

Określenie używane do opisu materiałów, które rozkładają się w środowisku.

Czas potrzebny do osiągnięcia pełnej wytrzymałości wiązania kleju.

Grupa charakteryzująca brak odporności spoiny (dotyczy tylko klejów ciekłych) na wodę. Takie kleje można stosować wyłącznie do wnętrz, gdzie temperatura sporadycznie przekracza 50°C przez krótki okres czasu, a wilgotność drewna powinna wynosić max. 15%.

Grupa charakteryzująca odporność spoiny na krótkotrwałe działanie wody. Wilgotność drewna nie powinna przekraczać 18%. Przykładem kleju o odporności D2 jest Pattex Klej do drewna Standard i Pattex Klej do drewna Express.

Grupa charakteryzująca odporność spoiny na kontakt z wilgocią i sporadyczne polewanie wodą. Wodoodporność wystarczająca do klejenia mebli łazienkowych lub kuchennych. Przykładem kleju o odporności D3 jest Pattex Klej do drewna Wodoodporny.

Grupa charakteryzująca odporność spoiny na długotrwały kontakt z wodą.

Nasadka na kartusz, która kieruje i reguluje przepływ kleju lub silikonu.

Materiał, taki jak naturalna lub syntetyczna guma, który jest w stanie powrócić do swojego pierwotnego kształtu, po odjęciu działającej siły mechanicznych. Przykładami takich produktów są silikony, piany PU oraz kleje na bazie polimerowej technologii „Flextec”.

Alkohol wykorzystywany m.in. jako rozpuszczalnik w przemyśle chemicznym. Usuwa również nadmiar kleju przed związaniem.

Powłoka, która zwiększa przyczepność kleju lub farby.

Białko obecne w mleku. Można je znaleźć w kleju do drewna.

Używany do łączenia dwóch elementów. Zastępuje tradycyjny, mechaniczny system mocowania elementów, taki jak gwoździe i śruby.

Szybkoschnący klej cyjanoakrylowy.

Dwuskładnikowy klej zawierający żywicę i utwardzacz. Służy do naprawiania, klejenia i montażu różnego rodzaju materiałów, zapewniając dużą siłę i wytrzymałość połączenia. Przykładem takiego kleju jest Pattex Repair Epoxy Mini Universal 5 min.

Supermocny i odporny na wysokie temperatury klej do elastycznych połączeń. Stosowany na obie klejone powierzchnie. Przykładem takiego kleju jest Pattex Universal Classic i Pattex Universal Gel. Kleje te nie zawierają szkodliwego toluenu i cykloheksanu.

Klej, który musi zostać rozgrzany przed aplikacją. Im wyższa temperatura klejenia, tym większa trwałość połączenia. To wygodne narzędzie dla majsterkowiczów i profesjonalistów. Przykładem takiego kleju jest Pattex Hot Sticks. W naszej ofercie dostępny jest również pistolet termiczny Hot Pistol wraz z pałeczkami kleju Hot Sticks.

Wielofunkcyjny klej o wysokiej wytrzymałości. Umożliwia klejenie większości materiałów (nawet niechłonnych). Przykładem takiego kleju jest supermocny klej Pattex Total.

Kleje, w których wiązanie następuje na skutek reakcji chemicznej. Mogą być aktywowane poprzez kontakt z wilgocią lub przez dodanie utwardzacza (kleje dwuskładnikowe) i mogą one być stosowane na wszystkich materiałach (zarówno chłonny i niechłonnych). Klejami utwardzanymi chemicznie są np. kleje epoksydowe, poliuretanowe, silikony.

Podstawowy surowiec wykorzystywany do produkcji klejów akrylowych.

Materiał wykonany przez sklejenie ze sobą kilku warstw materiału, uzyskując tym samym większą wytrzymałość.

Listwa umieszczana w dolnej części ściany lub filaru.

Urządzenie stosowane do mierzenia ciśnienia płynu lub gazu.

Połączenie ze sobą różnych elementów.

Poziomy element konstrukcyjny umieszczony powyżej drzwi lub okna.

Syntetyczny kauczuk, który może być składnikiem klejów kontaktowych. Klej kontaktowy na bazie neoprenu jest szczególnie polecany do zastosowań, gdzie wymagana jest odporność na temperatury sięgające 120°C.

Materiały, takie jak metal, szkło czy tworzywo sztuczne, które nie są w stanie wchłonąć cieczy (np. wody, rozpuszczalnika).

Typ drewnianego parkietu, w którym deski nie są przyklejone do podłoża, tylko połączone razem ze sobą.

Pokryte cienką warstwą tworzywa sztucznego.

Stosowany do wytwarzania tworzyw sztucznych. Posiada właściwości termoplastyczne.

Syntetyczny materiał na bazie polimerów. Jest lekki, odporny na warunki atmosferyczne i korozję. Poliester jest używany przy wytwarzaniu włókien, tkanin, tworzyw sztucznych i klejów.

Tworzywo sztuczne, oznaczane symbolem PE.

Substancja chemiczna o bardzo dużej masie cząsteczkowej. Kleje na bazie polimerów cechują się elastycznością oraz odpornością na wstrząsy i naprężenia. Przykładem takiego kleju jest Pattex S.O.S. Super Klej Power Żel.

Przezroczysty rodzaj tworzywa termoplastycznego. Polimetakrylan zazwyczaj znajduje się w klejach termotopliwych.

Tworzywo sztuczne oznaczane symbolem PP.

Polimer oznaczany symbolem PU.

Powierzchnie (ściana, surowe drewno, mur, itp.) zdolne do pochłonięcia płynów (wody, rozpuszczalnika) zawartych w kleju. Ocena chłonności podłoża jest szczególnie ważna, gdyż niektóre kleje wymagają chłonnej powierzchni, jak np. Pattex FIX Power i Pattex FIX Super.

Wyrównanie elementu celem uzyskania jednej płaszczyzny.

Znana również jako płyta gipsowo-kartonowa.

Płyta pilśniowa o średniej grubości, wykorzystywana głównie do produkcji mebli.

Materiał wytworzony z wiórów drzewnych, które są sprasowane i sklejane ze sobą.

Ciecz, substancja organiczna, która posiada właściwość rozpuszczania niektórych substancji, bez zmiany jakości lub obniżania ich właściwości chemicznych. Niektóre rozpuszczalniki mogą być szkodliwe (np. aceton, etanol).

To opatentowana przez firmę Henkel najnowocześniejsza technologia na bazie polimerów. Gwarantuje doskonałe efekty klejenia i uszczelniania. Zapewnia wysoką przyczepność początkową bez konieczności podpierania lub dodatkowego mocowania elementów.

Materiał z tworzywa sztucznego, który jest odporny na chemikalia, korozję i utlenianie. Wytrzymuje temperatury do 250°C.

Miękkie PVC.

Substancja/ materiał zawierający wodę, często określany jako niezawierający rozpuszczalników.

Właściwość niektórych klejów, polegająca na wypełnieniu pustych przestrzeni lub pęknięć między dwoma połączonymi elementami lub powierzchniami.

Proces, w którym klej wiąże poprzez odparowywanie wody lub rozpuszczalnika (np. akryl, klej kontaktowy).

Maksymalna wytrzymałość, jaką osiąga klej po określonym czasie wysychania  (zazwyczaj po 24 godz.). Zobacz również „Czas utwardzania”.

Wytrzymałość, jaką połączenie może osiągnąć zaraz po aplikacji kleju (często nazywana jest przyczepnością początkową).